برند : Aamout Pub
برای خرید و مشاهده محصول کلیک نمایید.
«یک به علاوه یک» نام رمانی از «جوجو مویز» است که در سال 2014 در آمریکا منتشر شد. این رمان در همان هفتههای اول در صدر جدول فروش قرار گرفت و تبدیل به یکی از پرفروشترینهای نیویورک تایمز شد. حالا بعد از دو سال از انتشار جهانی، این کتاب به فارسی نیز ترجمه شده و مورد استقبال مخاطبین ایرانی قرار گرفته است. خانم «مریم مفتاحی» این رمان را به فارسی ترجمه کرده است و نشر «آموت» آن را به چاپ رسانده است.
«مویز» این رمان را هنگامی منتشر کرد که قبل از آن یازده رمان دیگر نوشته بود. تمام رمانهای او نیز از فروش خوبی برخوردار بود و از طرفی، دو رمان «من پیش از تو» و «دختری که رهایش کردی» در مقایسه با دیگر کتابها، بیشترین فروش را کسب کرده بودند. نویسنده قبل از نوشتن این کتاب، سلیقهی مخاطبین خود را شناخته بود. به همین دلیل این رمان هم به لحاظ سبک و سیاق داستانی و شخصیتهای آن شبیه رمانهای قبلی او است. ملودرامی سوک، که داستان زندگی و عشق «جسیکا توماس» را روایت میکند. «جسیکا» زنی تنها و بیپشتوانه است که دختری بسیار باهوش دارد. او تمام انرژی خود را صرف تربیت دخترش میکند تا او بتواند در مسیر زندگیاش پیشرفت داشته باشد. در میان ماجراهای زندگی این زن، او علیرغم داشتن مشکلات بسیار زیاد در زندگیاش، سرپرستی پسربچهای را نیز قبول میکند و بسیار تلاش میکند تا او نیز مانند دخترش، زندگی بهتری را تجربه کند. درادامه او با «نیکلاس» آشنا میشود. «نیکلاس» نیز نام مردی است که درگیر اشتباه خود شده است و از این نظر یک شکست خورده محسوب خواهد شد. همین دو شخصیت اصلی برای «مویز» کافیست تا دنیای عاشقانه و البته غمانگیز پیرامونشان را روایت کند. این رمان نیز به سنت رمانهای قبل خود پرفروش شد و نشان داد مردم هنوز خواندن رمان عاشقانه را به دیگر ژانرها ترجیح میدهند.
رمان با این جمله آغاز میشود: «جسیکا توماس بهترین کارش را از دست داد، نه برای یدن یک لنگه گوشوارهی برلیان، برعکس چون آن را نید و این طنز روزگار لحظهای از ذهنش دور نمیشد. جس و ناتالی سهسالی میشد که ویلای خانم و آقای ریتر را نظافت میکردند. منطقهی دریاکنار که بخشی از آن بهشت طبیعی بود، تازگیها به محل ساختوساز تبدیل شده بود. شرکتهای عمرانی به بومیهای آن منطقه قول استخر شنا داده و متقاعدشان کرده بودند که پروژهی ساختمانسازی به جای مکیدن تتمهی جان شهر کوچکشان، به آن رونق تازهای بدهد و منافع زیادی برای آنها به همراه داشته باشد.» در واقع مخاطب از همان جملات اول با شخصیت اصلی رمان، یعنی «جسیکا» آشنا میشود و از همان ابتدا به این نکته پی میبرد که او در تلاش است تا شغلی برای خود دست و پا کند. جسیکا همهی ویژگیهای یک زن آسیبپذیر اما با پشتکار را دارد. ویژگیای که تقریبا وجه مشترک تمام ن آثار مویزاند.
کمتر نویسندهای پیدا میشود که دو بار این جایزه را کسب کرده باشد، و از این نظر کسب دوبارهی این جایزه برای «جوجو مویز» یک رکورد محسوب میشود. او خود را آدمی واقعگرا میداند و نمیخواهد برچسب رمانتیک بودن، که بسیاری از منتقدان بواسطهی آثارش به او الصاق کردهاند، را بپذیرد؛ هرچند او در مصاحبهای اعلام در جواب این سوال که «هیچوقت پیش آمده موقع نوشتن خودتان به گریه بیفتید؟» گفته است: «همیشه! اگر خودم موقع نوشتن یک صحنه حساس و پر هیجان به گریه نیفتم، میفهمم صحنه را بهخوبی پردازش نکردهام. هر وقت میخواهم در خواننده هنگام خواندن، حسی بر انگیخته شود، اول از همه این حس باید در خودم برانگیخته شود. اگر این اتفاق بیافتد. میفهمم از عهدهی کار برآمدهام. این روش من برای ارزیابی نوشتههایم است.»
از نظر بیشتر منتقدان، اغلب رمانهای «مویز» به لحاظ ادبی، در زمره آثار درجه یک قرار نمیگیرند اما با این حال مویز را نمیتوان یک نویسندهی «پاورقی» دانست. سبک خاص او در تصویر کردن لحظات احساسی، از او نویسندهای توانمند، در بیان حالات عاطفی و ایجاد همذاتپنداری مخاطب با اثر ساخته است. به همین دلیل است که او تاکنون جوایز مختلفی را به خود اختصاص داده است. از دیگر نکاتی که در نوشتن او قابل بیان است، توجه مناسب این نویسنده است به مکانی که در آن داستان رمان اتفاق میافتد. او در مورد دلیل انتخاب شهر تاریخی کوچکی در رمان «من پیش از تو» میگوید: «برای نگارش این کتاب موارد متعددی را امتحان کردم. به تمام اسکاتلند سفر کردم تا قلعه و شهر کوچکی بیابم که مناسب داستانم باشد. ضروری بود که لوییزا، متولد و بزرگ شدهی یک شهر کوچک باشد. من خودم بزرگ شدهی یک شهر کوچک هستم و میدانم که بزرگ شدن در یک شهر کوچک میتواند چقدر آرامبخش باشد و در عین حال به طرز باورنکردنیای خقانآور!»
«مریم مفتاحی»، نام مترجمیست که اسمش با ترجمهی کارهای مویز گره خورده است. او مترجم بیشتر کارهای این نویسنده بوده است که همگی در ایران نیز به فروش خوبی دست پیدا کردهاند. مفتاحی، ترجمه را شغل اصلی خود نمیداند: « هزینه زندگیام از راه دیگری غیر از مترجمی تامین میشود. ترجمه برای من حرفه نیست، لذت بردن از ادبیات است. مترجمی را به عنوان شغل و به عنوان ممری برای گذران زندگی انتخاب نکردم.»ا و در مورد ترجمهی «یک به علاوه یک» گفته است: « این کتاب نیز مانند سایر آثار مویز، بومی نیست، چراکه تنها به مشکلات و هنجارهای اجتماعی یک منطقه یا کشور خاص نمیپردازد و مشکل انسان امروز را بیان میکند، حال این انسان میتواند هر کجای این کره خاکی باشد. نکته دیگر اینکه، چاشنی عشق در آثار این نویسنده همیشه حضور دارد و این کتاب نیز از این قاعده مستثنی نیست.» این مترجم پنجاه و دو ساله، دارای لیسانس مترجمی زبان انگلیسی را از دانشگاه علامه طباطبایی و و فوق لیسانس زبان شناسی از دانشگاه آزاد تهراناست. او مانهای «من پیش از تو» و «پس از تو» مویز را نیز ترجمه کرده است.
برای خرید و مشاهده محصول کلیک نمایید.
تصاویر بیشتر
درباره این سایت